Powoli byle do przodu. Obiecałam sobie że już lalek chwilowo kupować nie będę. Nawet nie nazwałam tego co mam. Z koni tylko jeden z dzieciństwa ma imię i kiedyś go przedstawię . Ten będzie się nazywał Bronco Bar. Niebawem więcej zdjęć.
piątek, 28 września 2018
Pierwszy koń
Powoli byle do przodu. Obiecałam sobie że już lalek chwilowo kupować nie będę. Nawet nie nazwałam tego co mam. Z koni tylko jeden z dzieciństwa ma imię i kiedyś go przedstawię . Ten będzie się nazywał Bronco Bar. Niebawem więcej zdjęć.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Jestem ciekawa tego osprzętu. Też lubię dłubać miniaturki. :)
OdpowiedzUsuńW poniedziałek coś dodam, bo wtedy wdrapę się na strych po Oliviera, a on ma pełen osprzęt :)
UsuńFajny jest! :) Ja mam Topangę, tego szarego z brązową grzywą, od Lei właśnie. Samą Leę też bym bardzo chętnie przygarnęła. :)
OdpowiedzUsuńCzekamy na montowanie sprzętu.
Mi się trafiła przypadkiem, jeszcze na ciałku mtm, szczyt szczęścia.
UsuńPiękny!
OdpowiedzUsuńDziękuję, mam fioła na punkcie koni
UsuńLea to dziewczyna, która kocha konie! Twój jest naprawdę piękny!
OdpowiedzUsuńZbiór Ci się powiększa a lalki będą zdobywać coraz większe terytorium :)))
Pozdrawiam gorąco!
Na razie nie chcę zapeszać ,ale coś mi mówi, że koni będzie więcej :)
OdpowiedzUsuńkonie kocham!!!
OdpowiedzUsuńJa też, te zabawkowe i realne :D
OdpowiedzUsuńŚliczny i artykułowany! Ja mam konika z ciucholandu, ale takiego zwykłego i sztywnego. Twój jest cudowny i z pewnością posłuży do wielu sesji!
OdpowiedzUsuńDo koni mam słabość, może być i sztywny byle miał słodki pyszczek :)
Usuń